eeeww!!!!!

Anong kalseng araw ba naman to?
umagang-umagapa lang eh dumirecho na agad kame sa covered court ng san jose...
pano ba nmn...
laban na namin...

oo, yung volleyball na araw2 namin pinaghihirapan...
ang daming mandirigma....
haha...
at nakaktakot sila...

Well, mejo maaga kaming nagpunta dun para sa opening ceremony....
4th game pa kame..
matagal tagal pa na paghihintay...

Because of boredom..
naisipan kong yayain si ponyang na lumabas para bumili ng load...

dahil boba angtindera... hindi nai-loadang load nya,
bumalik pa kami dun para bawiin ang 60 pesos ng babaita...
nakakhiya pa nmn rumampa dahil ang outfit namin ay b onggang bongga na short shorts...

pagbalik namin sa tindahan..
aba si ate madaming customer
naghintay pa kami ng mga ilang minuto bago makuha ang pera,
at habang kinakausap ni ponyang ang tindera...

napansin namin ang isang lalaki na naka-amerikana, naka-shades at gumigewang-gewang habang naglalakad...
halatang lasing...

dahil nga sa boba ang tindera...
wala daw xang barya at hindi pa nya mabigay ang 60 ni pony ang...
hintay n nmn....

maya2... palapit na ng palapit yung lalake na mejo hawig ni rock and roll [pepe smith]
at ang loko...
lumapit sakin....
binulungan ako....
sabi nya... "hhhmmm ang bango... amoy sabon...."

SABAY KISS!

hindi kayo nagkakamali ng binasa...
hinalikan ako nung lalakeng may sapak.....
eeeeeewwwwwwwww!!!!!!!!!!!!!

sobrang kadiri...

at ang mga tambay sa tindahan naki-usisa...
nagulat daw sila sa ginawa nung lalaki...
akala daw nila kilala ko yung humalik....


KAPAL!asa pa!
siniswerte ata xa!
KADIRiiiiiiii!

hinalikan ako ng mukhang bangkay!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

at dahil dun... mga 10 hours akong na-trauma.

o.O

-=YANNiE=-

try to understand...... T.T

I feel so exhausted....
alam ko madami akong commitments....
kasalanan ko din nmn diba? dapat alam ko yung priority ko,
sinimulan ko, dapat ko ding tapusin...

pero hindi pala lahat ng bagay aypwede mong makuha..
may mga bagay na dapat mong i-sacrifice para sa kapakanan ng iba.

Yes, it's my fault, I allowed myself to be the busy girl that commits herself to everything,
but what can I do? those are the things that I love, those are the things that I've been waiting for to come,
and now that the opportunity is there, I grabbed everything, with my whole heart.

Did I set my mind to much on the quote saying : "opportunity knocks only once"?
because when all the opportunity was right in front of me, I didn't hesitate on grabbing it.
what if, it's my first and last chance on those opportunities?
for me it's better to lose knowing that you really tried your best,
rather than regret for the things that you didn't do that you wish you could have done.

The saddest part is, some won't give any consideration and they won't even dare to listen and understand,
hindi ba nila nakikita yungpaghihirap?\
indi lang naman sila yung nahihirapan,
hindi lang din sila ang kailangan matulog, kumain at magpahinga,
tao pa din naman ako... napapagod din..... sana maintindihan niya yun....

I swear to God I did everything na magagawa ko,
kulang pa ba? sasaya lang ba siya kung makita niya ko na duguan at basag ang bungo?

first time ko lang naramdaman yung ganitong depression...
I was really hurt....
But what can I do?
estudyante lang naman ako.....
estudyante na wala ng ginawang TAMA sa mata ng ibang tao.


I don't know what will be my next move....
I'm only sure of one thing.....
I hate this feeling.....
I want to fight...........

-=YAN2=-